Een gezicht, een naam, een mensenleven
brengen gerechtigheid dichterbij
en laten concreet zien
wat mijn bijdrage kan veranderen
in het leven van die ander.”

In 2003-2004 heb ik mijn eerste reis naar een straatkinderenproject in Zuid-India gemaakt. Dit was een half jaar met mooie, leuke, indrukwekkende maar ook verdrietige ervaringen. Het heeft me heel wat jaren gekost om de juiste balans te vinden tussen India en mijn leven in Nederland. Het oprichten van Stichting Kindia in 2005 was de eerste stap. Met een groepje fijne mensen zijn we begonnen om, door middel van het organiseren van kleine activiteiten, geld in te zamelen. Dat is nu uitgegroeid tot een goed draaiende stichting met vele vrijwilligers, prachtige initiatieven en bijzonder mooie resultaten.
Intussen ben ik velen malen vaker in India geweest en zie ik het project dat we steunen groeien.

Misschien is het maar een druppel op de gloeiende plaat. Maar is niet ieder kind, dat dankzij ons uitzicht heeft op een betere toekomst, er één?