Artikel uit regionaal dagblad De Limburger
Michel van Cruchten (67) uit Echt probeert een steentje bij te dragen aan de toekomst van Indiase wees- en straatkinderen. Hij verkoopt zo veel mogelijk jam en wafels voor de stichting Kindia.
Nainar Palayam. Weinig Limburgers zullen er ooit van hebben gehoord. Het ligt in het zuidoosten van het Indiaas schiereiland, op zo’n vijf uur rijden van Chennai, het vroegere Madras. Michel van Cruchten kwam er in 2017 voor het eerst. En werd getroffen door de grote armoede die er heerst. „Als een cultuurshock”, zo ervoer hij de eerste keer dat hij op het Indiase platteland kwam. „Als je in Nederland de kraan tien minuten laat lopen, merk je daar niks van. Daar moeten ze het met één fles water doen, ook als het ruim veertig graden is.”
Handige man
De Echtenaar kwam in aanraking met India via de stichting Kindia uit het Brabantse Son en Breugel. „Een nichtje van mijn schoonzoon Bart heeft de stichting opgericht. Bart wilde ook wel eens die kant op maar mijn dochter zag dat niet zo zitten. Toen ben ik meegegaan. Een beetje handige man als ik kon zich daar wel nuttig maken, dacht ik zo.”
Lachende gezichten
Stichting Kindia heeft enkele projecten lopen waar straatkinderen en geestelijk en/of lichamelijk gehandicapte kinderen worden opgevangen. Een van die projecten is JET, dat staat voor Jesus Eductional Trust. Met hulp van Kindia is door JET een meerjarenplan opgezet voor de realisatie van een nieuw school- en opleidingscentrum voor hulpbehoevende kinderen, onder andere bestaande uit een jongenstehuis, een meisjestehuis, klaslokalen, een bibliotheek, sanitair, een fysiotherapieruimte en speelgrond. Van Cruchten laat op zijn computer de werkzaamheden zijn waaraan hij heeft bijgedragen. Kleurrijke foto’s en lachende gezichten van kinderen. „Mooi als je daarbij een handje kan helpen. De kinderen zijn al blij met een beetje aandacht.”
Ze komen van ver, in Nainar Palayam. Het project startte in 1997 toen een plaatselijke familie met eigen inkomsten een tehuis opzette voor ongeveer 35 kinderen. Kinderen uit arme gezinnen of gehandicapten met lichamelijke en/of geestelijke beperkingen. Die worden in India nog vaak verstoten door hun familie. Het JET-project bood ze onderdak, voeding en scholing zo goed en zo kwaad als dat kon. Door de hulp van stichting Kindia is het weeshuis inmiddels uitgegroeid met een school voor 270 kinderen.
Jam en wafels
Van Cruchten stak niet alleen in India de handen uit de mouwen. Thuis in Echt probeert hij eigengemaakte jam en wafels aan de man te brengen. De opbrengst is voor het project dat hij in het hart heeft gesloten. „Vanwege corona zijn veel kinderen naar huis gestuurd, als dat mogelijk was. Alles ligt stil, er zijn dus ook geen inkomsten. We proberen via Kindia de familie die de leiding heeft en de achtergebleven wezen te voorzien van dagelijkse maaltijden. Zodra het weer kan, ga ik er zelf naartoe. Dat is mooier dan de fijnste vakantie.”
